نه به ابر نه به آب نه به این آبی آرام بلند من مناجات درختان را هنگام سحر
نفس پاک شقایق را در دامن کوه رقص عطر گل یخ را با باد
همه را میبینیم میشنوم من به این جمله نمی ‌اندیشم به تو می‌ اندیشم
ای سراپا همه خوبی تک و تنها به تو می ‌اندیشم
همه وقت همه جا من به هر حال که باشم به تو می ‌اندیشم
تو بدان این را تنها تو بدان تو بمان با من تنها تو بمان

ای سراپا همه خوبی تک و تنها به تو می ‌اندیشم
جای مهتاب به تاریکی شب ها تو بتاب
من فدای تو به جای همه گل ها تو بخند
من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی است
آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش پاسخ چلچله‌ ها را تو بگو
قصه ی ابر و هوا را تو بخوان تو بمان با من تنها تو بمان
ای سراپا همه خوبی تک و تنها به تو می ‌اندیشم